مدل توجه یک تئوری ارتباط جمعی با تمرکز بر جلب توجه مشتریان بالقوه است.
مدل توجه ارتباط جمعی ابتدا توسط پروفسور دنیس مک‌گیل (Danis McQuail) در کتاب سال 1987 اش با عنوان “تئوری ارتباط جمعی: مقدمه” کشف شد. مدل متمرکز حول مفهومی است که بیان می کند جلب توجه مشتریان مستعد هدف هر وسیله ی ارتباط جمعی است.
مک‌گیل در کتابش می نویسد: “جوهر هر بازاری آوردن کالا و خدمات جلوی چشم مشتریان بالقوه است، تا اشتیاق آنان را تحریک و حفظ کند”. توجه محرک خرید است. ارتباط زمانی که توجه فارغ از کیفیت و اثرش واقعا به یک مخاطب اختصاص داده شود می تواند تاثیرگذار فرض شود.
این نگاه اکتشافی تئوری‌های قبلی مدل انتقال (Transmission Model) را که عملکرد ارتباط را انتقال پیام، اطلاعات، آموزش و دانش در نظر می گرفت، باطل کرد .
