استراتژی خروج چیست؟
استراتژی خروج یک خروج استراتژیک است از یک کسب و کار در حال افول یا زیان ده. این خروج می تواند خروج از یک حوزه، نام تجاری، محصول، خط محصول، و یا تعطیلی کامل یک شرکت باشد.
همچنین می توان از آن برای توصیف روشی استفاده کرد که سرمایه گذاران خطرپذیر(Venture Capitalist) یا صاحبان مشاغل از شغل یا سرمایه گذاری که در گذشته ایجاد کرده اند، خارج می شوند. به عنوان مثال از طریق عرضه عمومی اولیه(Initial Public Offering) یا فروش کسب و کار خود به افراد یا شرکت های دیگر، یا ادغام کردن(Merger) یک شرکت یا یک برند، در برندی بزرگتر و موفق تر.
موانع خروج
عواملی که باعث می شود شرکت نتواند فعالیت های تجاری زیان ده خود را پایان دهد، شامل موارد زیر می شود:
1. عوامل اجتماعی : قوانین و آیین نامه های تعدیل نیرو و مقاومت کارکنانی که در خطر از دست دادن شغل خود هستند موانع بسیار مهمی برای خروج می باشند.
2. دارایی های فوق العاده اختصاصی: ارزش انحلال(Liquidation Value) یک دستگاه یا تکنولوژی اختصاصی غالباً به طور قابل ملاحظه ای کمتر از ارزش واقعی آن دستگاه می باشد. (مثلا دستگاهی که مخصوص یک فعالیت خاص در یک کارخانه می باشد و برای طراحی و بومی سازی آن بسیار هزینه شده است، برای خریدار ارزش بسیار کمتری دارد زیرا کاربرد خاص آن دستگاه به کار خریدار نمی آید)
3. اتصال یک محصول به یک یا چند محصول دیگر : برای مثال استفاده جمعی از وسایل تولید، از عواملی است که شرکت را سوق میدهد که خط تولید خود را تعطیل نکند (ساختمان یا ماشین)
4. عوامل احساسی : عوامل روحی و احساسات شخصی، مانند دلبستگی به محصول خاصی توسط مالک یا مدیریت.
5. حمایت دولت : حمایت از شرکت هایی که مشکل دارند ممکن است مانعی برای خروج ایجاد کند، مانند کمک های سوپسیتی دولت ها به کسب و کارهای زیان ده. که البته این کمک ها بعضا به دلایل اجتماعی (عامل شماره 1) توسط دولت ها انجام می شود.
استراتژی های معروف برای خروج از کسب و کار:
1. خرید دوستانه ( Friendly buy-out )
2. تملیک یا ادغام ( Acquisition or merger )
3. انحلال و پایان دادن به کسب و کار ( Liquidation and shut-down )
4. عرضه اولیه سهام (IPO)
5. انحلال در طول زمان ( Liquidation over time )
