CPFR چیست؟ شرح

برنامه‌ریزی تعاملی، پیش‌بینی و شارژ مجدد (CPFR) یک عملکرد کسبی تعاملی است که پارتنرها را قادر به مشاهده‌ی نیازهای یکدیگر، تقاضای پیش‌بینی و اطلاعات ارتقایی برای پیش‌دستی و برآورده کردن نیازهای آینده می‌کند. این‌کار از طریق یک فرآیند ساختارمند اشتراک‌گذاری اطلاعات و دانش انجام می‌شود. CPFR بهترین عملکردهای فروش و بازاریابی را برای تهیه‌ی طرح زنجیره‌ای و فرآیندهای اجرا به هم متصل می‌کند. بدین وسیله در دسترس بودن کالا می‌تواند بوسیله‌ی کاهش انبارداری، حمل نقل و هزینه‌های لجستیکی افزایش یابد.

CPFR از کاربردهای سیستم داخلی کنونی فراتر می‌رود و سطح بعدی از اشتراک اطلاعات میان شرکا را بنا می‌نهد. هدف غالبا اشاعه‌ی شراکتی راهبردی و ایجاد یک فرآیند توانمندسازی برای تمامی ابتکارات دیگر برای پیشرفت در زنجیره‌ی تأمین است.

CPFR سرمایه‌های کنونی را به سیستم‌های مدیریتی انبارداری (WMS)، سیستمهای پیش‌بینی / APS، سیستم‌های مدیریت منابع پروژه (ERP)، سیستم‌های مدیریت نیازمندی‌های مواد اولیه (MRP)، و سیستم‌های مدیریت روابط با مشتری اختصاص می‌دهد.

 

مدل ارجاع CPFR

مدل (فرم) ارجاع CPFR در بسیاری از صنایع می‌تواند به کار گرفته شود. یک خریدار و یک فروشنده به عنوان مشارکت‌کنندگان تعاملی، با یکدیگر برای رفع نیاز یک مشتری یعنی کسی که در مرکز مدل قرار دارد کار می‌کنند.  در یک صنعت خرده‌فروشی، خرده‌فروش معمولا نقش خریدار و تولیدکننده نقش فروشنده را ایفا می‌کند و مصرف‌کننده مشتری نهایی است. در بخش‌های دیگر صنعت، مانند تکنولوژی‌های یپیشرفته، مشارکت‌کنندگان تعاملی ممکن است متفاوت باشند.

 

ریشه‌ی CPFR. تاریخچه

CPFR در اصل در سال 1995 بوسیله‌ی وال-مارت Wal-Mart، بنچ‌مارکینگ پارتنرز Benchmarking Partners، SAP و Manugistics آغاز شد. نسخه‌ی ابتدایی در اختیار عموم در ابتدا CFAR خوانده می‌شد (مخفف Collaborative Forecasting and Replenishment، و سی-فار See-Far تلفظ می‌شد).

وارنر لمبرت Warner Lambert (اکنون عضوی از فایزر) به عنوان یکی از کلیدی‌ترین تأمین‌کنندگان وال-مارت، اولین شخصی بود که طرح پایلوت CFAR روی او انجام شد. نتایج در سال 1996 اعلام و برای هیئت مدیره‌ی کیمته‌ی VICS (Voluntary Interindustry Commerce Standards)

به نمایش در آمد. VICS یک کمیته ی صنعتی برای مهیا کردن شرایط جهت معرفی CFAR به عنوان یک استاندارد بین‌المللی تأسیس کرد. بعدا در استاندارد به CPFR جهت تأکید بر نقش برنامه‌ریزی در فرآیند تعاملی تغییر نام پیدا کرد.

از زمان انتشار دستورالعمل‌های VICS درباره‌ی CPFR در 1998، بیش از 300 شرکت این فرآیند را اعمال کرده‌اند. در سال 2004 کمیته‌ی VICS CPFR یک بازنگری اساسی در مدل CPFR برای تجمیع نوآوری‌ها و رفع نواقص مشخص شده در فرآیند اصلی انجام داد.

 

گام‌های CPFR. فرآیند
  • همراه استراتژی و برنامه‌ریزی، آرایش تعاملات، فرآیند ایجاد اهداف فرآیندی برای رابطه، تعریف حدود تعامل و وضع قوانین، مسئولیت‌ها، نقاط ارزیابی و دستورالعمل‌های ارتقا است. سپس برنامه‌ی کسبی متصل، رویدادهای مشخصی که در زمان برنامه‌ریزی بر عرضه و تقاضا اثرگذارند مانند ارتقاها، تغییر در سیاست انبارداری، دایر/تعطیل بودن فروشگاه، و معرفی‌های محصول را مشخص می‌کند.
  • مدیریت عرضه و تقاضا به پیش‌بینی فروش تقلیل می‌یابد که نیاز مصرف‌کننده در زمان فروش را پیش‌بینی می‌کند، که سفارشات آینده و مقتضیات تحویل محصول را بر اساس پیش‌بینی فروش، مکان انبار، بهترین زمان انتقال و عوامل دیگر تخمین می‌زند.
  • اجرا شامل سفارش‌گذاری، که پیش‌بینی ها را به تقاضای شرکت بدل می‌کند، و تکمیل سفارش، فرآیند تولید، حمل‌ونقل، تحویل، و تهیه‌ی کالا برای خرید مشتری می‌شود.
  • وظایف تحلیل شامل مدیریت موارد استثنا، پایش فعال برنامه‌ریزی و عملیات‌ها در شرایط غیرمعمول، و ازریابی عملکرد، محاسبه‌ی معیارهای کلیدی برای ارزیابی تحقق اهداف کسب‌وکار، نمایاندن روندها برای توسعه‌ی استراتژی‌های جایگزین می‌شود.

 

نقاط قوت CPFR. مزایا
  • روابط شرکا
    • روابط منعطف را تسهیل می‌کند
    • تعامل عمیق را از طریق وابستگی‌های متقابل، سیستم‌ها و فرآیندهای مشترک تسهیل می‌کند
  • انبارداری
    • کاهش میزان انبارداری و موجودی کالا
    • کاهش هزینه‌های انبارداری و تأمین مالی
    • کاهش از رده خارج شدن
  • درآمد
    • کاهش اتمام موجودی و هزینه‌های انتخاب
    • ارتقای کارآیی‌ها
    • افزایش تولید از طریق خدمات به مشتری پیشرفته
  • کارآیی فرآیند
    • بهبود دقت پیش‌بینی
    • مدیریت سفارشات
    • خرید
    • کنترل انبار و موجودی
    • نیروی تولید
  • مدیریت حمل‌ونقل
    • مدیریت استراتژیک نرخ
    • مدیریت راهبردی نرخ
    • تجمیع بارهای کمتر از ظرفیت (LTL)
    • بهره‌برداری از ظرفیت
    • حق باراندازی

 

محدودیت‌های CPFR. معایب
  • کاربردها ممکن است از صنعتی به صنعت دیگر تفاوت کند
  • سختی در تغییر دادن در فرآیندهای داخلی (پشتیبانی اجرایی و غیره)
  • مسائل فنی (سیستم‌های یکپارچگی  integration و قابلیت تعامل interoperability در لحظه)
  • نبود اعتماد متقابل
  • هزینه‌ی اجرا
  • محاسبه دشوار سودها
  • سیاست به اشتراک نگذاشتن اطلاعات داخلی شرکت مانند پیش‌بینی‌‌ها
  • تعهد مدیران سطح بالا

 

فرضیات CPFR. شرایط
  • تغییر سازمانی در جهت مشتری-مداری و فعالیت بین‌شرکتی
  • شرکا به وضوح مزایای تعامل عمیق‌تر و نیاز به سرمایه‌گذاری‌های عمده در ارتقای زیرساخت‌ها را مشاهده کنند
  • ارتباطات میان شرکا در آینده‌ی نزدیک کاهش نیابد

 

کتاب:

Voluntary Interindustry Commerce Standards (VICS): CPFR: An overview, 2004

Industry Directions Inc. and Syncra Systems Inc.: The Next wave of supply chain advantage: Collaborative planning, forecasting and replenishment, 2000

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید

زمان مطالعه: 3 دقیقه

tag
فهرست